İntihar nedir? Neden intihar edilir?
İntihar, ülkemizde de ara sıra da olsa rastladığımız fakat sayısı pek de az olmayan bir olgudur. İntihar ile bilgileri bu makalede bulabilirsiniz.
Dünyada her üç saniyede 1 kişi intihar girişiminde bulunuyor ve her 40 saniyede 1 kişi intihar ederek yaşamını yitiriyor.
İntihar, özellikle yüzyılımızda, psikiyatristlerin ve psikologların ilgilendikleri en önemli konulardan biri durumuna gelmiştir. Bu alanlarda konu ile ilgilenenler intiharı kişinin bir sorunu olarak ele almışlar ve toplumsal koşullara gereken önemi vermemişlerdir.
Psikiyatrist ve psikologlar, sosyolojik açıklamaları eleştirerek, Neden şu kişi değil de, bu kişi intihar ediyor? sorusuna kişilerin psikolojik yapılarına inerek cevap aramışlardır. Bu tür görüşler birçok yönden eksiklik göstermelerine rağmen, yine de intiharın nedenlerini açıklayabilmede önemli katkılarda bulunmuşlardır.
İntihar eden kişi, varlığını kanıtlamak için yokluğunu gösterme eğilimine düşmüştür. Yani “Ben yok olduğumda, geriye kalanlar ne yapacaklar? Ben önemliyim. Ben hakediyorum” düşüncesiyle yokluklarını ortaya çıkarmak ve tüm dünyevi acıları atlatmak amacıyla intihar girişiminde bulunurlar. İntiharı bir çözüm yolu olarak görmek ve girişimde bulunmak başlı başına bir hata olmasıyla birlikte, intihara kalkışan insanlar çoğu zaman yaptıklarının hata olduğunu anlamamak için kendilerini uyuşturmaya çalışırlar ve bunun için alkol, uyuşturucu gibi madde kullanırlar. Yaşamın kendilerine ağır geldiğini düşünüp, hiç bir şeyi çözemeyecekleri ana geldiklerini sanarak yaptıkları bu intihar girişiminde, artık her şeyi bitirme zamanı gelmiştir düşüncesi beyinleri gittikçe kemirmiştir. Yaşam boyunca mutlu olamadığını düşünüp yaşamın dışına çıkma hevesiyle yapılan intihar sayısı, diğerlerine oranla çok daha fazladır. Ama unutmamak gerekir ki intihar bir çözüm yolu değildir, aksine çözüm yollarını kapatan bir engeldir.
sendemi bendensin esen gül.bende 13 yaşındayım ve hayattan bezmiş durumdayım.hergün babamla kavga ediyorum ve hayattan nefret ediyorum.Hayatın tadını nasıl çıkarabilirim acaba önerisi olan var mı?Hergün ağlamak ve sinir olmaktan sıkıldım
esengül arkadasim aynisini ben yasiyorum, ailemden cektigimi inan kimseden cekmedim bunca sene bende 22 yasindayim ve evliyim.okadar kötüyümki tarifini veremem,ve senide cok iyi anliyorum,bende hergün agliyorum,intihat etmeye kalkiyorum ve benim daha 2 yasinda bir kizim var birtek onu düsünüyorum ben ölürsem o ne yapar diye,insanlardan okadar nefret ediyorumki bilemezsin cünki herkezden zarar gördüm hep ezdiler beni,asaladilar,aglattilar,üzdüler allah kahretsin ya beni bu hale düsüren insanlara…yasamak inan cok zor…
esen bana e-mail’ını ver konuşalım senle, ben de bıktım aslında ama dertleşiriz biraz 🙂
esen gül ben denedim daha kötü oldu çünkü anladım ki Allah istemezse günü gelmedikçe ölmek mümkün değil.Hem de 2 defa denedim ölemedim de çok acılar çektim.Ben de senin gibi 15 yaşından beri bu hayatı sorguluyor ve sürekli çile çekiyorum.Şu anda 23 yaşındayım.Başladığım noktadan daha da gerideyim.En başta deli damgası yiyor ve akıl hastanesine kapatılıyorsun orda yaşam çok zor inan buna.Yaşın küçük olduğu için 4 duvar arasında olman normal bu devirde.Biraz büyüyünce işler değişecektir.Sana tavsiyem çocukça şeylerle ilgilen.
Bende bir çok kez hapla denedim ama sadece karın ağrısı oldu bnde 13 yaşındayım seni azda olsa anlıyorum…Ben yukarıda yazıldıı gibi varlığımın değerini anlamayanlara yokluğumla zeza wermek istedim olmadı ama esencim snn durumunda kötüymüş bn yazlıktan gelmek istiyorum sen tatile gitmek..Nasıl iş anlamadım ama bn ailem yüzünden dğil aptal sevgilim yüzünden…Bni üzmeye hakkı yok onun..Ama artık geçiyo acım umarım snnde geçer
Dünyada her üç saniyede 1 kişi intihar girişiminde bulunuyor ve her 40 saniyede 1 kişi intihar ederek yaşamını yitiriyor. bu istatistik sayımızın oldukça fazla olduğunu gösteriyor.biz çaresizliğimizin içinde boğulurken bir de diğer insanların yaptığı oldukça sert yorumlarla mücadele etmek zorunda kalıyoruz. bizim inançsız olduğumuzu söyleyenlere benim tek bir sözüm var.
benim yerimde olsaydın aynı şeyi yapardın..
aynı dertten muzdarip ne çok kişi vamış. köşeye sıkışmak kötüdür evet hatta intihar kim ne derse desin bir seçenektir ama benimintihar edememem ölümün kaçınılmazlığından ne de olsa ölücem o zaman şu kısa vaktimi anlık yaşayayım beni üzenlerin yüzlerine vurayım yaptıklarını herkes bir sebepten doğar eminim bizi gibilerin görevi ölümden korkmadan herkese gerçekleri diyebilmek olmalı
hayat acımasız intiharı hep düşündüm ama yapamıorm bu ii mi kötümü bilmiorum 18 yaşındayım ama hayatı anlayamadıgım için boş ğelio belki intihar ii ama şu an yaşamak zorundayız
şanslı olan, daha şanslı olan herkesten nefret ediyorum…
**varlığını kanıtlamak için yokluğunu gösterme eğilimi**…mantıklı…
esen gül
bak hayat güzül ve özeldir.kendini ihtıyar etmek saçmalı hayat o kadar kısadır ki sen ister istemez hayat kısalığı hiç varkına varmadan ölüm günü gelecek. bak ben 26 yaşımdayım bunda 9 yıl önce 17 yaşımdaydım ne zaman 18 basacam da özgür ollacam.hevesimi unutmuşum arada 9 yıl surdu yaşım 26 şimdi baksana 18 düşünüyordum 26 olmuşumm aaa 9 daha yaşarsam ihtıyar ollurumm 2 yıl sonra ölmuşumm bay ve bir ruh gitti bin ruh geldi. nerde 520 yılında yaşayanlar nerde 1256 yılnda yaşayanlar nerde 1800 yaşayanlar nerde 1925 yaşayanlar hepsi yok olup gittiler deme ki bizede kalmıyacak. ihtihar eden bu dunya da kultulur acaba diyer dunyada ne yapacak ihtıhar ederken bunu düşünsünler. kendinize gelin arkdaşlar saden hayat kısadır ne gerek ihtihara
bence intihar bir cözüm degıl???hadı intihar ettin diyelim,eline ne gecicek…okadar sevdigin insanlar ne olucak??hıc dusundunuzmu??hepsını gectım..asıl ebedı hayatın mahvolucak…gecici hayatimiz icin ebediii hayatmizi mahvedicez….bu canimiz bize emanet..evet zaten ölücez…dogarken biz karar vermedimiz gibide ölümümüzü biz karar veremeyiz….emanettir bu canimiz,en guzel sekılede yasamak hakkımızdır!!!!bu dunya saten ımtıhan dunyasıdır ve hıcbır zaman unutmayın allah kullarına tasıtıramayacagı yükü yükletmez bunun bılıncınde oldumuz zaman ne aklımza ıntıhar gelır nede ıntıhar etmek ,ımtıhan dıyıp allaha sımsıkı sarılıp ona yöneldımızde ınsan okadar kendını rahat hıssedıyorkı…rabbim sabretenlerin yaninda….sabırda ımanın yarısıdır!!!ıntıhar cozum gıbı gelır ınsana ama aslında sorunun tam basladı yerdır…saten ömür kısadır….guzel yasamaya bakalımm..;-))allah herzaman yanımızda bunu unutmayalım!!!
bende 14 yaşındayım bazen öyle çok üzerime geliyorlar ki bende intihar etmeyi çok düşündüm ama her seferinde vazgeçtim hiç kimse sevmiyor zaten beni
bende hayattan tamamen vazgeçmiş adli dengemi tamamen kaybetmek üzereyim allahım yardım et ne olur yardım et yok olmak istiyorum ciddiyim yok olmak istiyorum ölmek istiyorum yaşamak istemiyorum delinin tekiyim
hayatım boyunca hiç bi zaman mutlu olamayacağım. bu yüzden dünyaya karşı olan tüm nefretimi biriktirip ve cesaterimi de toplayıp seyhan köprüsünden nehre atlamalıyım bitmeli bu iş…
Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermez. Üzerimizdeki yükler belki bize kefaret olacaktır. Unutmayalım; Sabretmek asalettendir.korkakça pes etmektense asilce yaşamak fazilettir.
hiç düşündünüz mü? dünyada ne dertli insanlar var. etrafınıza bakarsanız nice mücadele edenler var. bu dünya hiç kimseye kalmayacaktır. her canlı elbette ölümü tadacaktır. ama Unutmamamız gereken en hassas nokta, “bu dünyada bir sınava tabiyiz, Mevlam bu sınavı kazananlardan olmayı nasip eylesin”
istatistikler çok ilginç… ama bu insanın zayıflığını gösterir…Ben doğarken annemi kaybettim. 6 yaşında da babamı…amcamın yanında yetiştim hem öksüz ve yetim olmanın ezikliğiyle beraber başkalrın muhta. olmanın zorluğunu çektim… üstelik gelirdüzeyide düşük bi ailede…bunlar üzülmem içi gereken sebepler amaaaa bunun sonuçlarıda var… anlatsam sığmaz… çok dayak yedim çk hastalandım ama baktım kii karnım tok. baktım ki yaşadıgım bi ev sahip olduğum bana sahip çıkan bir aile. Bende çalıştım okudum hemde çok okudum her defasında şükrettim halime elim kolum ayağım ve gözüm var diye… aşkmış ne aşkı yaaa biri gider diğeri gelir gerçi sevdiğini kaybetmek çok acı ama onun size kattıkları sayesinde kendinize bir tokat atmış olursunuz ki buda sizi güçlü kılar… şimdi kalkın hastaneye gidin ve yeni doğan o savunmasızlara bakın sonra çıkın acil ervise o muhtaçlara hastalara sonra gidin huzurevine sonra gidin mezara herkesin olabileceği yerler var sıranızı bekleyin… sadece düşünün. ben şimdi inşaat mühendisiyim… (benim derdim büyük deme benim büyük bi rabbim var de…) şimdi nasıl mı buldum bu huzuru tabi ki namazla sorunuz varsa adem41@gmail.com yazın hertürlü sıkıntınıza ortak olurum… bu da ikinci bi yol başkalarının derdni dinlemek:D Allah herkese hidayet sağlık ve başkalarına muhtaç olmayacak kadar rızık versin…
bende çok kötüyüm arkadaslarım beni sürekli dıslıyo söyle yap böyle yoksa küseriz diolar nefret edioruum baska biyere gitmek istioyrum bıktım bu hayattannnnn 🙁
Ölmek.. Seni üzen her şeyden elini eteğini çekmek.. Çok denedim biliyo musunuz? Ama yine kendimi ayni rezaletin, aynı çıkmazın arasında buldum.. Olmadı ölmeyi bile beceremedim.. Hayat ızdırabını her anında yasatıyo.. Buna engel olamıyoruz.. Her gece kafamı yastıga koydugumda hayat bir hicse bu hiclige bi son vermeli diyorum.. Ama dedim ya olmayinca olmuyor.. Sen ölümü istesen de ölüm seni istemiyo..
guzel kardeslerim ayni zamanlrdan gectim simdi yurt disindayim daha iyi goruyorum hayati cok umursuyoruz komsumuzu onu bunu kendimizi onemsemedigimiz kadar onlari onemsiyoruz korkularinizdan arinin ve meydan okuyun hayata cevrenize bu bizim ulkemizin bir soirunu ekonomi de cok etkili bir de baska gozle bakin beklentilerinizi degistirin olmeye gerek yok canim bayan kardeslerim hepinizi cok iyi anliyorum ama nolur guclu olun ve dayanin cok uzuluyorum
bende bu hayattan bıkmış durumdayım.intihar ettim ama kurtardılar beni ben sadece arkadaşlarımdan destek alıyorum ve sabrediyorum eğer benım gibi arkadaşa ihtiyacı olan varsa arasın. 05377168649
her kafadan bir ses çıkıyor.kimse asıl intihar sebebimi bilmiyor.eğer benım dertleşmek isteyen varsa numaramı yazdım arayın kız erkek farketmez kardeşlerim bende 18yaşındayım
ben henüz 13 yşşındayım ama hayatımın sonundayım gibi sürekli annemle kavqa ediyorum intihar eysem yeridirrr.:(
bnde intiharı çok düşündüm hala daha düşünüyorum.Hayat üstüme geliyor.Çevremdekiler,okul üstüme geliyor.Bulundugum bölgeden çekip gitmek istiyorum.Kimseyi yanıma almadan.Kİmsenin beni sevmesinide istemiyorum.Sadece şu hayatta bir canım var onuda ölene dek taşımak istiyorum.Ama böyle düşündügüm gibi olmuyor.Hayat hep bana karşı manevra yapıyor.Bazen bakıyorum da acaba çokmu kafaya takıyorum herşeyi diye.Ama sonra kara varıyorum kafaya takılmayacak gibi de degil yada benim yapım böyle.Aşırı derecede özgürlügü savunan bir insanım 11 senede bunun mücadelesini verdim küçüktn beri aile için de bile bana karışılmasını istemezdim.Bunları çevreme anlatınca sen yanlışsın işte sen şöylesin sen böylesin gibi tepkiler alıyorum kafamı bozuyor.Sonra aile ortamımız iyi değil ben şahsen bir kere daha dünyaya gelsem böyle bir ailede bir birey olmak istemezdim.Hayatımda tam böyle bir olumlu birşey oluyor bir bakıyorum daha sevinmeden herşey altüst olmuş ya da hemen bir olumsuz olay başıma geliyor.Kendimi çok kez teselli etmeye çalıştım mesela size şuan yazıyor olmak bile beni teselli ediyor aslında paylaşmayı severim ama herkezle degil sizlerle.Ama dedigim gibi Kendimi çok kez teselli etmeye çalıştım her seferinde de hüsrana ugradım.Psikolojimi az çok tahmin edebiliyorsunuzdur.Zor günler geçirdim gerçekten.Bunları aileme anlatınca “Onlarla alakası yok,Saçmalama,Psikoloji nedir” gibi itici yanıtlar alıyorum.Senin psikolojinden nolur diyorlar.Sonra benden Bu hayatta çok şey bekliyorlar.Başarılı oldugum bi konuda takdir edilmem zaten takdir edilmekte istemem ama etseler moral olarak kendimi iyi hissederdim.Yalnız olumsuz ve başarısız oldugum bi konuda çabucak moralimi bozabiliyorlar.Vay efendim sen niye böylesin sen niye şöylesin şeklinde.Dedigim gibi Psikolojim allak bullak oldu.Boğulmak üzereyim.Tabi herkez kendi derdini bilir bizimkilere sorsan senin derdin mi var derler.Egoist,bencil insanlar.Etrafımdaki kimseyi sevmiyorum açıkçası.Neyse kafama sıkmıyorsam Korktugumdan Yada cesur oldugumdan degil.Yada onurluyumda kafama sıkıayım durumları yok.Kafama sıkmıyorsam Vatan için sıkmıyorum daha Vatana Hizmet görevini Yapmadım.Ve daha vatan için hayırlıbirşeyler yapmadım.Ayrıca Ölüceksem 2011 i beklerim.Gİder orda Vatan için ölürüm.Bir hiç ugruna ölmektense vatan için ölmeyi yeğlerim.
Ben hayatimdan cooooooooooooooook ama cok biktim ben15yasindayim 4aylik 1oglum var esimden 7ay once ayrildm 2afta once ameliyat oldum bobregimde tas vardi simdi ailem bana nikah yapmak istiyo eski esim siddetciydi piskopatti ben intihar etmek istiyorum cok biktim hayatimdan bezdim ap ictim olmedim artik kendimi asicam ölmessem bileklerimi kesim olucem cok biktim:(
benimde bazı şeyler çok gururuma dokunuyo.yaşadıklarımı yutmaya çalışıyorum hep biyerde karşıma çıkıyo.çok canım sıkılıyo.her saniye ölüyorum zaten.hayatın ağırlığıyla ölümün hafifliğini çok tarttım.ölümü seçmek belki yanlış ama dünyada yaşadıklarım ne kadar doğru? bu sorunun cevabını biri verse.kimse veremez işte.18 yaşındayım sadece doğru zamanı bekliyorum.ölümden asla korkmuyorum
hayat ile ölüm arasında sıkışmış bir hayat, intihar edemiyorsun dini inancınla çatışıyor hayata bir yerde tekrar başlamak istiyorsun ama olmuyor sanki üzerine dağlar yıkılıyor tüm duygularını yitiriyorsun beynin uyuşuyor içinde sevgi, merhamet, korku gibi duygular kalmıyor içindeki ruh ölmüş ama vücudun yaşıyor gibi yürüyen bir et parçasında başka bir şey değilsin kendini insan hissetmiyorsun hayat ile ölüm arasında ince bir çizgide hareket ediyorsun dini inancın bunu ne kadar engelleyebilir insanlığını yitiriyorsun bu gün çizgini hayat tarafında yürüyorsun pekii ya yarın…
ben 28 yasındayım.9 yıllık evli ve 6 yasında bir kız evlada sahibim.esimi taparcasına severken bana ihanet etti.o oyle bisey olmadıgnı dile getiriyo fakat kendisini o kadar iyi tanıyorumki hic suphesiz.ben bunu haketmedim.ve suan kara kara dusunuyorum.hayatttan zevk almadıgmı farkettim.sevilmiyorum.umudum tukendi bana kalırsa cozummus gibi geliyo arkadalar.psikolojim altust durumda.ellerimi bile sabit tutamıyorum.meger o benim her seyimmis.ben ise onda??????benim icin vedalasma zamanı onu biliyorum…
bn aslı hayattan bıkmış bi haldeyimm ölmek istiyorum ama oLmuo bayağ bi denedm bnde 14 yşındyım aiLemLe sürekLi kwqa ediorm herkezden we herşeydm bıkmış bi durumdayım Herşey çok sıkıcı qeLiyo bna Hap içtm oLmadı biLekLerimi keestm oLmadı .S
Ölmek istiyorumm… :S
herkez cok dertli,hepiniz hayati seviyorsunuz aslinda,intihar etmek istiyorsunuz ama belki son bir umit bir seyler olur ve bu durumlardan kurtulursunuz diye dusunuyorsunuz,belkide bu intihari ertelemek icin bahane oluyor size,kimse olmeyi istemez,anliyorum sizi ,cozumun bittigi yerdesiniz belkide
arkadaslar sakin intihar diye bi sey dusunmeyin cenete yeriniz yok allahin verdigi cani allah alir ve simdiki cektiginiz acinin yuz katini obur dunyada cekersiniz. herkezin onunde guzel gunleri var daha hepiniz cok kucuksunuz coluk cocuk sahibi olacaksiniz bu gunlerde gecer elbete hem allah bi insana kaldiramayacagi kadar yuk vermez bunu unutmayin intihar edipte olurum kurtulurum diye dusunmeyin asil azab kabirde
arkadaslar zaman zaman hepimizin hayattan sıkıldığı oluo hepimiz bişeylere kızıp çekip gitmek istiyoruz bende denedim ama olmadı daha sonra iyiki olmamış dedirtecek şeylerle karşılasıyoruz bunu hiç bir zaman unutmayın evet insanın ağrına giden şeyleri yutması zor fakat çözüm kesinlikle ölüm değil çözüm yine bizde kafamızın içinde umutlu olun gelecek adına planlar yapın ama sakın bahsettiğiniz seyi denemeyin sakın herşeyin bos geldiği bir dönemde kendinizi bişeylerle mesgul edin ben dini arastırarak bu zamanı yendim herkesiz bi uğras alanı vardır bir hobi edinin bakın nasıl işe yaryo
selamün aleyküm kardeşlerim inanın bende aynı duyguları yaşadım hatta bunu gerçekleştirmek için çaba harcadığım bile oldu ama yapamadım şu an bile çok iyi durumdayım diyemem herşey acı veriyor ben özellikle abdullah kardeşime sesleniyorum mail adresini vermek istersen yardımcı olmak isterim çünkü yorumların benim kafama uyuyor ben bir psikologdan tedavi gördüm bu konuda size yardımcı olabileceğimi düşünüyorum allaha emanet olun
selamün aleyküm abdullah kardeş sizin yorumunuz bana uyuyor bende aynı duyguları yaşadım mail adresinizi vermek isterseniz size yardımcı olabilirim bir psikologdan destek almış olarak yardımcı olabileceğime inanıyorum
selam arkadaşlar tabiki tekdüzen yaşam tarzı olamaz.dört,dörtlük olamaz inişler çıkışlar,virajlar tıpkı yollar gibi, çıkmazsokak gibi bittimi orada her şey, hayır ınadına dönüş yapıp hayata devam etmek intihar gerek yok yaşamak nefes almak çook güzel yeterki mutlu olmayı bilelimen ufacık şeyde bile.hiçbir şey yaşamın sonu na sebep olamaz. allahın dilegi dışında.genç kardeşlerim üzüldünüz anlar geçicidir emin olun biraz sakin ve ılımlı yaklaşın. zaman içerisinde her şey düzelir veümitsiz baktınız şeye bir gün dönüp baktınızda tebessümle belkide kahkaha ile gülersiniz emin olun ki böyle olur tabiki hayati olumlu veolumsuzluklarla yaşıy caz öğrenecegiz.bir düşünür demişki tecrube bir ilaçtır kimse hasta olmadan içmez…hastaolmayınca ilaç içermiyiz….elbetteki olunca hayatı anlamakta iyi veya kötü yaşayarak güçlü direnerek ve başararak yıkılmak pes etmek zayıflıktır.güzel duygularla hayata sarılmak. zahire bursa haziran saat..21.06
İntihar edenlere hak veriyorum.ama ailesile tartıştım diye intar etmek isteyenleri anlamıyorum
bende şuan o kadar mutsuzum ki evlilik pilanladığım erkek beni sırf bir arkadaşı yüzünden çok kırdı ayrıldık dünya başıma yıkıldı çok mutsuzum elim ayağım boşaldı hiçbişey yapmak istemiyorum.ölmek istiyorum artık allahım bir anönce canımı alsın başka bir şey istemiyorum….
İntiharla aramda duran tek şey allah korkusu
3 yıl oldu nişanlıyım ,nişanlandım işimi kaybettim hiçbir başvuruma cevap gelmiyor pazarda don atlet satmaya çalıştım olmadı garsonluk işi bile yok neye elimi atsam kuruyor sanki, hiçbir işim yolunda gitmiyor ailelerin baskısını söylemeye bile gerek yok birşey demeseler bile bakışları yetiyor yaşım 32 sanki ben çalışıp ailemi kurmak istemiyormuşum gibi birde çevremdekiler üzerime geliyor ne kadar daha göğüs gerebilirim bilmiyorum .sanırım nişanlımda yakında bırakır beni biraz daha böyle devam ederse , herkesin hayatını olumsuz etkiliyorum sanırım herkesi benden kurtarma zamanı yaklaşıyor çok küçük umut parçaları var hala onlarda gidince bende giderim
bende ölmek istiyorum bu lanet olası hayattan kurtulmak istiyoum yeter yaa kaldıramıyorum artıkk yaşadıklarımı ama bu hale gelmem de en büyük etken aşk oldu ben böyle aşkın …. of of of OF
Bana biri akıl versin ne olur hap içtim ölmedim bileklerimi kesemedim damarıma potasyum vererek deneyeceğim inşaallah kurtulurum…..
yazıp yazmama konusunda çok tereddüt ettim zaten şauana kadar kimesylede paylaşabilmiş değilim şans eseri karşıma çıktıda diyemicem.19 yaşındayım ve eşcinselim şuana kadar bunun acısını hep yaşadım yaşamayada devam ediyorum normal bir insan olmayı istedim fakat benim elimde olan bir şey değil sanki ben seçmişim gibi. Çoğu insan eşcinsellerden nefret ederken nasıl mutlu olablirimki kapana skışmış gibiyim kimseye bu konuyu daha açamadım ailem arkadaşlarım ve din üçgeni arasında boğazımda kocaman bi yumak varmışçasına artık yutkunurken bile acı çekiyorum. aileme bu durumdan hiç bahsetmedim nasıl bahsederm veya buna gerek kalıcakmı bilmiyorum bile ama neler olucağını tahmin ediyorum cesaret edemiyorum her gece bunu düşünüp dahda sıkıntı çekmek nasıldır bilemezsiniz. Bir keresinde anneme bi filmdeki karekterin gay olduğunu söylemiştim ve aşırı bi tepki vermişti “nedne gay oluyor gay olmasının amacı ne” şeklindeydi o günden sonr a dahada tedirgin oldum beni anlamıcaklarını biliyorum benim yerimd eolmayan hiç kimse anlayamaz çünkü bu benims eçimim değil boyle olmak istmeiyorum vaz geçmeye çalışıyorum ama bi sonuç vermiyo sonra insna düşünmeye başlıyo tanrı seni yarattı !
evet tanrı beni böyle yarattı günahkar kutsal kitaplarda escinsellerle ilgili söylenmş bi takım şeyler din öğretmenimin ben küçükken derste söylemiş olduğu bir söz şuan kadar hiç unutmadım “başları taşla ezilir” şeklinde birşeydi eşcnsellerin kendi cinsleriyle ilişkiye girdiklerinde saf ateşe atılacakları … neden peki benim kaderim bu evet şuan yaşamak istemiyorum belki nedne beklediğimide bilmiyorum her gece bunu düşünüyorum artık bedenim kaldırmıcak duruma geliyo intihar etmeyi düşüyorum sonra karşınıza çıkıyo ki intihar etmek birini öldürmektende öte dehşet verici bir şey olduğu ve o kişinin öbür dünyada sonsuz acı içinde yeniden dirilene kadar yatması .
napıcağımı bilmiyorum gerçekten inanmalımıyım yoksa tanrı eşcinsel düşmanı değilde insanlarmı bunu boyle gösteriyor. bunu şuan buraya nedne yazdığımı dahi bilmiyrum kmseyle daha konuşamadım ama yazarken biraz oldun içimi dökmüş gibiyim.
Nasıl bir karar veririm bilmiyorum her şeklde mutsuz olucağım bir hayatım var acıklasam bundan sonr açevremin vereceği tepkiler yada kimseye söylemeyip ölene kadar mutsuz bir hayat daha. birini sevememek birini seni sevdiğini söyleyememk böyle bir toplumd ayaşamak çok zor hiç bi şekilde adım atamıyorum uçurumun kenarında kalakalmak gibi birşey
merhaba ben orhann valla nediyeyim bıktım bende herkesagibi bu sesefsiz dunya duzenin den issanların cıkar ilişkilerinden nedirbu yaaa adalet direee birsey yok herkess mseni umursamadan kendi işini yapmaya bakıyorr senin dedrdin sadece onlar icin bir kac dakıkalık sinama senaryosu gibi dinliyorlar sonrada hadııı yazıkı mdiyor lar amam bukadar biitti enbuyuk sorun evde dirrr
ben annem ve babam la kesinlikle anlasamıyorum kesinlikle y ani cokkotu bidurum ev de casm telefon kapı nevarsa kırıyorum onlarla kav ga edince artık iş bılamadımmm dır dır etmelerin den biktım ev dekilerimmnnn eyyy olummm seni istiyorum sende beniii yasamanın anlamıyokkk ozaman elvadaaa hayatttt sacma hayattt
hayatıma sonveren hayatttt lanet olsunn budunyayay geldigim gune veee herseyeeeee…
Bu hayattan bıktım bana hiç bırsey mantıklı gelmıyor mesela yarın bayram ama hiç bı anlamı amacı yok kımse benı anlamıyor aılem sevgılım hiç kımse yaa evet ıntıhar etmeyı cok dusunuyorum ama yapamıyorum normalde yaparım ama benı tek durduran kuzey ırakta askerlıgını yapan bırıcık kardesım…
Benim durumunda hic iyi deil bende dusundum intihar etmeyi hemde defalarca ama hic bir zaman cesaret edemedim hep hersey duzelir diye umut ettim ama hep ayni devam ediyo sanki herkes uzerime geliyo ve beni kimse anlamiyo beni seven insanlari uzmek istemedim icin yapmiyorum ama nereyekadar sabrederim bilmem
küçük yaşta kocaman biri tarafından tecavüze maruz kaldım.bu acıyla 17 yaşıma kadar geldim.25 yaşında bi erkekle beraberim ve gerçekten birbirimizi çok seviyoruz.benim durumum kötü.evde tek çalışan kişi benim.babam işten çıkalı 2 sene oldu.beni eve hapsedercesine hayat yaşatıyolar.çalışmaktan yorgun düşüyorum.üniversiteye hazırlanamıyorum.sevdiğim insanla ilişkime de annem karşı.ben bu psikolojiye dayanamıyorum artık
intihari dusunen arkadaslar ve kardeslerim..sakin ha sakin boyle bir duyguya kapilmayin…ALLAH(cc) bu dunyaya gereksiz hic bir seyi gondermemistir…her canli ve canszin bir gorevi vardir biz canlilar olarak bunu anlayamayiz gorevimiz nedir ne zaman biter onu bilemeyiz…ha hayattan cokmu cektiniz? hayat size acimasizmi davrandi?…herkesin kendine gore bir derdi vardir..bende cok dertliyim…anlatmaya omur yetermi bilmem..sanirim yetmez..ama intihari kesinlikle dusunmedim..sizlerde dusunmeyin..cunki intihar aciz insanlarin kestirme yoludur..ozellikle ust siralarda okudum bir bayan kardesimiz 2 yasinda cocugu oldugundan bahsediyor..ne olur kizma kardesim ama senin intihara akkin yok sanirim cunki 2 yasinda 1 evladin var ve sen o yavrudan sorumlusun..dusunsene sen gidince o bebeye senin gibi kim bakar? (ben annesiz buyudugum icin bu duyguyu cok iyi bilirim)..bence intihar aciz kisilerin son caresidir..hem bu can bize ALLAH,(cc)in emanetidir emante hiyanet olunurmu? yapmayin arkadaslar etmeyin kardesler..aklinizdan bile gecirmeyin…cunki intihar en buyuk acilarin baslangicidir..kurtulus yolu degildir..sayet intihar ettikten sonra bambaska bir hayat baslayacak olsa idi inanin dunyanin nufusu bu kadar olmazdi..sayglar sevgiler..
http://www.agizkokusu.info/
senelerdir sevdiğim insandan ayrılmıştım. istemedi beni kaybetme korkusu ile onu çok sıktım ve souda dayanamadı ve ayrıldık. araya bir soğukluk girdi yaklaşık bir ay sadece arada mesaj çekti bana bende kendimi toplamak için fazla cevap vermedim. kendime geldiğimde yanına gittim ve karşımda bambaşka biri vardı ve bei istemediğiini ve yemin ettiğii söleyerek bu ilişkiyi tamame bitirdi. tam beş senelik ilişkimiz bitmişti tamam dedim alışırım dedim ama işin diğer yaınını hiç düşümememiştim ertesi hafta biri ile çıkmaya başladığını öğrendim onun önceside de sordum asla dedi ben o kadar şerefsizmiyim ki hemen gidecem birine gönül bağlayacağım dedi. inanın baskası ile duyunca hayatım karardı ve düyam basıma yıkıldı benim için hayat bitmişti onu öldürmek için yola çıktım ilk önce onu sorada kendimi öldürecektim. biraz konustuk sonra ona kıyamadım. ve cebimden çıkardığım bıçağı karnıma sapladım. hiçbirşey hissetmedim çıkarıp ikinciyide sapladım. yere düştüm ve üçüncüyüde sapladım. ve buları yaparken hiçbir uyuşturucu madda almadım. sadece ölmek istedim beni hastaneye götüren yardım etmeye çalışan herkesi yaklaştırmadım ve yalvardım ırkın diye çünkü artık sondu benim için kelepçeleyip ambulansa bidirdiler. ve hastanede tam otuz dikiş atıldı bunu sevdiğim için yapmadım acılardan kurtulmak için cehennemde ömür boyu yanmaya razıydım. çok sevmiştim dayanamadım sevdiğim hala baskası ile beraber yaptığım hiçbirşeyden pişman değilim ve hala ölmek istiyorum onca olanlardan sonra halaaa tam bir sene oldu ama onu düşünmediğim bir dakika bile yok buna yemin edebilirim. canım yanıyor hala namusum kadınım dediğiiz baskasının elini tutuyor. beynime kan sıçrıyor şim sorarım size intihar etmek ne acizlik ne zayıflık bu dünyada belasını versin aşk diye birşey var
Bende ilk aşkım için iki sefer intihara giriştim ama aptallık bende ikisinde de sesini son bi kez duyabilmek için aradım ve beni bi şekilde ikna etti ama dayanamıyorum…… Gözümü her kapattığımda o geliyor birden yaşadığımız herşey o güzel gözleri hiç çıkmıyor zaten aklımdan….. 4 yıl geçti ama hiç göremedim bi daha….. Benden nefret ediyor. Çok korkuyorum gözlerini son bi kez göremeden öleceğim die….. Herşeyde gerçekten o sevdiğim var. Soranlara unuttum diyorum ama kalbim ona doğru ruhum ona doğru uçuyor her geçen saniye daha da büyüyor sevgim alışamiyorum onsuzluga onu köpekler gibi seviyorum . Ama intihar bi çözüm değil onu son nefesime kadar bekleyeceğim ve sevmeye devam edeceğim….. Rabia seni seviyorum
20 Yaşındayım, Bundan 7 ay önce denemiştim. Eczaneye gidip 1 kutu uyku ilacı alarak ve o akşam hepsini yutup derin bir uykuya daldım. Bünye sağlammış bişey olmadı sadece 48 saat uyuduktan sonra uyandım ve Ayaklarımı hissetmiyordum kısa süre sonra kendime gelmeye başladım ve üzerimdeki mallığı atamadım 3 hafta boyunca. Hiç mi hiç bir çıkar yol bulamamıştım, Arkadaş cevrem olsun vs. İşssizliginde getirdiği bir sıkıntıyla birlikte ailem den laf yemem ve iş bul diye her geçen gün kafamın etini yemeleri beni sinir etmişti arkadaş ortamı da aynı şekilde kendimi dışlandığımı hissettiriyordu bana ve bu işe kalkıştım ve eklemek istediğim birşey daha var bir sevgilim vardı 5 seneye yakın beraberdik ve şuan 1.5 seneyi geçiyor sanırım o zaman intihar ederken onunda acısı vardı üzerimde… Herkes diyor ya herşeyin ilacı zamandır diye, bana öyle gelmedi! pişman oldum ama yine aynı şekilde değilde bu sefer kökten bitirmek için birşey arıyorum! o zaman da bitsin bu rüya diye yapmıştım ama olmadı bakalım Öldürmeyen “ALLAH” öldürecek mi bu sefer… bide konuyla alakasız bişey. Allah’a ibadet etmemek vs. Bunlar da seni zora sokuyor huzur vermiyor insana, ama benim yaptığım bayramdan bayrama namaza gitmek, işte belki de bu yüzden hayat bize bu yüzünü gösteriyor. Diğerini denemek gerekiyor ama ben hiç denemedim nedenini hiç bilmiyorum ama sandığım kadarıyla Allah’a çıkarımız için dua etmek olsa gerek ya da başımız sıkıştığında “Allah’ım ne olur kurtar beni bu dertten” demekten başka birşey gelmiyor elimizden bu kadar basit bir insanız işte bu yüzden bu intihar girişimlerinde bulunuyoruz. Yapmamız gereken “ALLAH’a gönülden ibadet edip ALLAH için birşeyler yapmamız gerekiyor” bunu anladım ama Kör olası şeytan girmiş bir kere çıkmıyor içinden… Saygılar
ve yukarıda okuduklarıma gelince;
Herkesin derdi genellikle aile ile yada çevresiyle ilgili veyahut sevgilisiyle ilgili ve en kötüsü tecavüze ugramış bir arkadaşımız var.
şimdi biraz günaha giricem sanırım.
O Arkadaşa Tecavüz edilirken “ALLAH cc.” Neredeydi ??? diye bir soru sorunca bir yönden mantıklı diğeri ise “ALLAH” a şirk etmek gibi oluyor, diyebilirsiniz kader kısmet, o arkadaşmız belki hiç haketmedi öyle olmayı??? Onun seçimi değildi, ama öyle oldu ne olacak o lekeyle yaşayacak ve hiç unutmayacak? Sonucu da ölümle bitecek gibi duruyor öyle yazmış…
Sabır sabır diye diye bir hâl oldum yorgun düştüm bitap oldum arkadaşlar…
Kalın sağlıcakla…
Ben 25 yaşında uzun boylu ela gôzlü seyrek saçlı ve carismatik biriyim hiçbirzaman kimseyi yarıyolda bırakmadım,dünyadaki hiçbirşey bana başka bir insanı mutlu etmek kadar huzur vermemiştir.Bütün arkadaşlarım beni sempatik bulur ve hiçbirzaman çôzemezler içimdeki fırtınayı ben herkesi güldürürüm birçok insanın hayatının yörüngesini olumlu yönde değiştirmişimdir.Yüreğim çok kocamandır herkese yer vardır kimseyi kıramam mutlu olmalarını isterim.Yemin ederim okadar acı yokluk çektimki dağ olsaydı ortadan ikiye ayrılırdı,bunları yazarken dahi sessizce ağlamaktayım artık kalbim sıkışıyor farkındayım.Resim,şiir,ve hatta kitap ve senaryo yazıyorum ölmezsem sizlerden bahsedicem ve sesinizi tüm dünyaya duyurucam BU İNSANLARIN TEK İSTEĞİ VARDI ODA MUTLULUK diyicem.ÇÜNKÜ İnsan MUTLU OLABİLECEĞİNE İNANDIĞI ZAMAN HAYAT YAŞAMAYA DEĞER.Hayata mantıkla değil hislerle yaklaşıp gerçekleri yaşamak yaşatmak lazım.Neden eşcinselsin değil nasıl mutlu olabilirsin,neden çalışmıyorsun değil imkan sunmak,neden aşıksın değil kavuşturmak gerekmezmi ailesi yok yokmuş yetim demek değil sahiplenmek gerekmezmi.Bu adam pisikopat,tinerci,balici,hırsız deyipte korkmamak irenmemek, yardım edip kurtarmak gerekmezmi.Asıl bunları görmezden gelmek cinayet adilik değilmi,nerde medeniyet çağdaşlık nerde cesaret hidayet.İşte bu yüzden arkadaşlar biz kırk kişiyiz birbirimizi biliriz,direncinizi yükseltin bir öfkeyle yok olmayın bin nefretle dönün binlerce iyilikle karşılık verin,düşüncelerinizin sınırlarını aşın bir çôzümde bin umut arayın yılmayın tek tebessümünüz anlayana yeter,anlamayana ise ölsen ne fayda.Bakın Allah şahit çok büyük bir yükün altındayım,çıkmazların belkide en büyüğü,ama yüzleşmek zorundayım ve inadına soğuk kanlı bir şekilde üstüne gidicem.Sizde öyle yapın korkusuzca ùstüne gidin yılmayın çünkü unutmayın bizim kaybedicek hiçbirşeyimiz yok ama kazanıcak herşeyimiz var.Ürkmeyin cesur olun Cesur olunki ADIMIZ TARİHE “ÖLÜME MEYDAN OKUYAN ÖZGÜRLÜK SAVAŞÇILARI” DİYE GEÇSİN.ALLAHA EMANET OLUN DUA ETMEYİ UNUTMAYIN “BEDEN ÖLECEKTİR AMA RUH ASLA”facebook,”Che guewara baro”
ne intaharmış be arkadaş bu dünyada bir dert çeken siz varsınız sanki en zengininden tutta en fakirine kadar her kes çok dertli her kes neden ben allahım diyor kimse kendi yüzündeki beni görmüyor intaharın allah katında affı yok intahar edenin cenaze namazıda kılınmaz ayrıca arkanızdan vay be cesarete bak mı dicekler sanıyosunuz acize bak zavallı asmış kendini diyip 1 günlügüne kahraman olacaksınız gerisi anneye kalcak acısı ömrünce kadın sizin acınızı taşımak zorunda mı nefse yenik düşüp şeytana inamayın güçlü olun biraz bir sene sonra mutlulugun ayagınıza gelmicegi ne malum zaten mutluluk göreceli ben garibanım 28 inde bekarım ama dirayetliyim evim yuvam olmasada kücük şeyler mutlu kılıyor beni sizin mutlulugunuz nedir garibanım diye mutsuz temasımı çizmek bakın allah herkesi eşit yartmış kimseye öekemicegi dert yüklememiştir eger o derdi verirse yanına almayıda bilir sakın bunu siz denemeyin çünkü bu beden allaha kulluk etmeniz için verildi verdigi canı ancak o alır yani başkasını öldürende katildir kendini öldürende hesabını veremiceniz işlere kalkmayın kalkıyorsanızda cehennem azabını göze alın huzur bulem derken mutlak yaşamda huzursuz olmayın